انسان ها می توانند حس ششم را بیاموزند - پی سی باران

یک مطالعه نو در دانشگاه دورهام این موضوع را آنالیز کرد که افراد دچار کم بینایی چگونه می توانند از شیوه ای به نام مکان یابی پژواکی (echolocation) استفاده نمایند.

مکان یابی پژواکی با نام علمی اکولوکیشن، شیوه ای است که حیوانات در طبیعت از آن استفاده می نمایند. در این روش، حیواناتی که حس بسیار قوی مکان یابی به وسیله صدا دارند، امواجی را در محیط منتشر می نمایند و به پژواکی که از آن برمی گردد، گوش می دهند. از این انعکاس صدا برای پیدا کردن راستا یا جست وجوی غذا و شکار در محیط های مختلف استفاده می گردد.

بعضی از پستانداران مانند نهنگ ها، دلفین ها و بعضی پرندگان از جمله خفاش ها بیشترین استفاده نمایندگان از این امکان اند و از این طریق، از میزان فاصله تا هدف تخمین دقیق تری به دست می آورند.

به گزارش نیویورک پست، در مطالعه دانشگاه دورهام شرکت نمایندگان نابینا و بینا در سنین 21 تا 79 سال شرکت کردند. در این آنالیز، به آن ها آموزش داده شد که چگونه از صداهای محیط اطراف خود استفاده نمایند. برای شرکت نمایندگان در این پژوهش در مدت 10 هفته، 20 جلسه آموزشی دو تا سه ساعته برگزار و مکان یابی پژواکی به آن ها آموزش داده شد.

این افراد یاد گرفتند که چگونه صدایی را با زبان خود ایجاد نمایند و بدون تماشا راستا، از بازتاب صدای دهانشان برای حرکت در راهروهایی با تقاطع ها و راستاهای پیچیده استفاده نمایند. آن ها بعلاوه آموزش تماشاد که چگونه با استفاده از انعکاس صدای دهانشان، میزان و جهت اشیا و سطوح در راستا خود را شناسایی نمایند.

در هفته های سرانجامی این آنالیز، شرکت نمایندگان مهارت های خود را در راستاهای پرپیچ وخم نو آزمایش کردند و با اینکه در محیط های ناآشنا قدم برمی داشتند، در مقایسه با ابتدای آموزش، با اطراف خود کمتر برخورد می کردند.

محققان با آنالیز نتایج این مطالعه، تاکید کردند که می توان به افراد آموزش داد با تحریک بخش های بصری مغز، محیط اطراف خود را ببینند. به گفته آن ها، این مهارت می تواند حتی در بزرگسالی و پیری نیز آموزش داده گردد؛ چنانچه در این آنالیز، افراد نابینا تا سن 79 سالگی توانستند مهارت مکان یابی پژواکی را به راحتی بیاموزند.

پژوهشگران بعلاوه گفتند که چنین آموزشی به تغییرات رفتاری قابل توجهی برای همه شرکت نمایندگان منجر شده است. سه ماه پس از سرانجام مطالعه، شرکت نمایندگان نابینا تایید کردند که هنوز از روش های مکان یابی پژواکی استفاده می نمایند و این مهارت استقلال آن ها را بیشتر نموده است.