تحقیقات نشان می دهند که شکارچیان ممکن است باعث شده باشند که کرگدن ها شاخ های کوچک تری داشته باشند - پی سی باران

اگر حیوانات خاصی دارای صفتی باشند که شانس بقای آن ها را کاهش دهد، احتمال انتقال آن به بچه ها کمتر می گردد. بر اساس تجزیه و تحلیل اخیر عکس ها، به نظر می رسد در خصوص کرگدن هایی که برای شاخ های بزرگشان شکار می شوند، چنین شده.

برای این مطالعه، دانشمندان دانشگاه کمبریج بریتانیا 80 عکس تاریخی از کرگدن ها را که در یک دوره 132 ساله بین سال های 1886 تا 2018 گرفته شده بود، آنالیز کردند.

تعیین شد که در همه گونه ها، مقدار شاخ (نسبت به مقدار بدن) با گذشت سال ها به تدریج کوچکتر می گردد. محققان بر این باورند که این روند به این علت است که کرگدن های با شاخ های بزرگ بیشتر مورد هدف شکارچیان قرار گرفته اند و بازماندگان باشاخ های کوچک تر بیشتر شانس فراوری مثل داشته و صفات خود را به نسل های آینده منتقل نموده اند. روند های مشابهی قبلاً در سایر جمعیت های حیوانات در معرض تهدید مشاهده شده است.

شاخ کرگدن عمدتاً در طب سنتی چینی مورد استفاده قرار می گیرد، اگرچه به عنوان اقلام نمایشی که نمادی از ثروت و موفقیت صاحب آن هستند نیز به طور فزاینده ای محبوب بوده اند. از آنجا که آن ها بسیار ارزشمند هستند، دسترسی مستقیم به آن ها - حتی به وسیله دانشمندان - مدتهاست که بسیار محدود شده است. این علت اصلی محدود شدن تیم کمبریج به آنالیز عکس ها است و بعلاوه به همین علت است که چنین مطالعه طولانی مدتی در خصوص مقدار شاخ کرگدن قبلاً انجام نشده.

دانشمندان بعلاوه 3158 نقاشی و عکس از کرگدن ها را در منابع اطلاعاتی - مربوط به سال های 1481 تا 2021 - تجزیه و تحلیل کردند تا ببینند چگونه تصویر حیوانات در طول زمان تغییر نموده است. شاید تعجب آور نباشد که تصاویر قبلی کرگدن ها را به عنوان موجوداتی ترسناک و ترسناک نشان می دادند. با این حال، از حدود سال 1950، آن ها به طور فزاینده ای به عنوان حیوانات در معرض تهدید به تصویر کشیده شدند که احتیاج به محافظت دارند.

و به صورت متناقض، اگرچه شاخ های بزرگ ممکن است کرگدن هایی را که دارای آن ها بودند در معرض تهدید قرار داده، شاخ های کوچک تر امروزی نیز دارای معایب بزرگی هستند.

گونه های مختلف از آن ها به روش های مختلفی مانند یاری به گرفتن غذا یا دفاع در برابر شکارچیان استفاده می نمایند. داشتن شاخ های کوچکتر برای بقای آن ها مضر است.

گزارش این تیم این هفته در مجله People and Nature منتشر شده.

منبع: دانشگاه کمبریج