نیوشوان اشتین، قلعه حقیقی زیبای خفته - پی سی باران

موقعیت قلعه نیوشوان اشتین

بخش Schwangau در ارتفاع 800 متری از سطح دریا در مرز جنوب غربی آلمان در استان باواریا نهاده شده است. محیط اطراف آن را گذرگاه هایی در بین قله های آلپ در جنوب و یک منظره تپه ای در شمال فرا گرفته اند. در قرون وسطا سه قلعه در این روستا ساخته شده است که یکی از آن ها قلعه شوان اشتین می باشد و در سال 1832 از طریق مکسیمیلیان دوم پادشاه باواریا و پدر لودویک خریداری شد تا کاخ راحت خود را در آن بسازد که در حال حاضر به نام قلعه Hohenschwangau شناخته می گردد. در سال 1837 این قلعه محل اقامت تابستانی پادشاه بود و پسر بزرگ او بخش زیادی از دوران کودکی خود را در این محل گذراند. دو قلعه دیگر در یک تپه ناهموار مشرف به قلعه شوان اشتین نهاده شده که در قرن نوزدهم تنها خرابه هایی از آن ها به جای مانده بود. هنگامی که پادشاه جوان لودویک دوم در سال 1864 به قدرت رسید احداث یک قلعه تازه به جای دو کاخ ویران شده را در اولویت کارهای خود قرار داد. او قصر تازه ساخته شده را New Hohenschwangau نامید و پس از مرگ او نام آن به نیوشوان اشتین تغییر کرد.

تاریخچه قلعه نیوشوان اشتین

این قلعه مفهوم مدرن معماری معاصر را به عنوان قلعه ای عاشقانه ارائه نموده و نشانه ای از اشتیاق بی نظیر پادشاه لودویک دوم برای اپراهای ریچارد واگنر بود. در قرن نوزدهم بسیاری از قلعه ها ساخته و یا بازسازی شدند و بعلاوه پیش از این در چندین استان آلمان نیز قلعه هایی ساخته شد. دو سفری که لودویک در سال 1867 در ماه های می و جولای انجام داد و با بازدید از بازسازی کاخ های وارتبورگ و بعلاوه Château de Pierrefonds که از طریق Eugène Viollet-le-Duc در حال اجرا بود تصمیم گرفت تا ایده ساختن قلعه نیوشوان اشتین را عملی سازد. در فوریه 1868 پدربزرگ او به نام لودویک اول درگذشت و مبلغ قابل توجهی از دارایی او آزاد شده و به لودویک دوم رسید. این موضوع اجازه داد تا لودویک پروژه معماری قرون وسطایی خود را به عنوان یک منزل شخصی و به دور از مرکز مونیخ به اجرا در بیاورد.

طراحی ساختمان از طریق طراح صحنه کریستین جانک طراحی شده و از طریق معمار معروف ادوارد ریدل اجرا شد. به دلایل فنی قلعه های ویران شده قدیمی نمی توانستند در این طرح اقدام شوند و در ابتدا قرار بود یک ساختمان ساده جایگزین آن ها گردد اما رفته رفته طرح های توسعه ای جایگزین شد به گونه ای که پادشاه اصرار داشت تا طرح ها دقیقا همچون ایده های اولیه خود او باشد و این موجب پیچیدگی های خاصی در معماری قلعه می شد. در حالی که متخصصان معماری این نوع قلعه ها همچون نیوشوان اشتین را به عنوان مهمترین آثار تاریخی اروپا در نظر می گیرند اما چنین پروژه هایی هیچ گاه به دلایل اقتصادی از مرحله برنامه ریزی خارج نمی شوند. طرح های رومی، گوتیک، معماری و هنر بیزانس به صورت تک رنگ و با فناوری های مدرن قرن نوزدهم همگی از ویژگی های این قلعه است. سبک اصلی ساخت در ابتدا نیو گوتیک بود اما ساختمان هایی که در اواخر ساخته شد از سبک های رومی بهره می برد و بعلاوه طرح های اپرایی نیز کم کم به آن منتقل شد.

ساخت و ساز قلعه

در سال 1868 خرابه های قلعه های دوقولوی قدیمی به طور کامل تخریب شدند. سنگ پایه برای قلعه در تاریخ 5 سپتامبر 1869 گذاشته شد و در سال 1872 زیرزمین آن تکمیل شد. در سال 1876 همه چیز تا طبقه اول و بعلاوه اولین دروازه آن به طور کامل ساخته شد. در انتها سال 1882 کار ساخت آن به صورتی به انتها رسید که لودویک بتواند اقامت موقت در آن داشته باشد اما کار ساخت و ساز همچنان در حال اجرا بود. در سال 1874 مدیریت کارهای عمرانی از ادوارد ریدل به جورج ون دولمن منتقل شد. مراسم افتتاحیه قلعه در سال 1880 برگزار گردید و پادشاه توانست در سال 1884 به ساختمان تازه نقل مکان کند و در همان سال پس از اینکه پادشاه مدیریت کارها را از دولمن گرفت انجام کارها به جولیوس هوفمن انتقال پیدا کرد. قلعه به صورت یک ساختمان آجری ساخته شد و بعدا با پوشش سنگی نمای آن را آماده کردند. سنگ های آهکی از یکی از معادن نزدیک قلعه فراهم شده بود. سنگ مرمر نیز برای پنجره ها، دنده های قوسی، ستون ها و … استفاده شد. سالن ترون بعدا به ساختمان اضافه شد زیرا احتیاج به یک چارچوب فولادی داشت.

حمل و نقل مصالح ساختمانی از طریق داربست و جرثقیل بخار و یک جرثقیل دیگر در محل ساختمان انجام می شد. ساخت نیوشوان اشتین حدود 2 دهه زمان برد، در سال 1880 حدود 200 کارگر غیر از تامین نمایندگان غیر مستقیم در این محل فعالیت داشتند. در زمانی که پادشاه اصرار داشت تا تغییرات فوری ایجاد نموده و یا بخشی را به سرعت آماده نمایند تا 300 کاگر به طور همزمان فعالیت نموده و گاهی شب ها نیز به یاری نور چراغ های نفتی به کار خود ادامه می دادند. 513 تن سنگ مرمر، 1710 تن ماسه سنگ و 2050 متر مکعب چوب برای ساخت آن استفاده شد. در سال 1870 یک جامعه برای بیمه کارگرانی که درامد ماهانه پایینی داشتند از طریق خود لودویک تاسیس شد. گفته می گردد حدود 30 نفر در هنگام ساخت این قلعه کشته شده اند. در سال 1884 پادشاه توانست به قلعه نیوشوان اشتین (که هنوز هم ناتمام بود) نقل مکان کند و در سال 1885 مادرش را برای تولد 60 سالگی خود به این قلعه دعوت کرد. در سال 1886 اغلب بخش های خارجی قلعه انتها یافته بود و در همان سال لودویک بیشتر بخش های چوبی را با فولاد جایگزین کرد. با وجود مقدار آن، این قلعه فضایی برای سالن سلطنتی نداشت و بیشتر شامل اتاق های خصوصی و اتاق های خدمتکاران پادشاه بود. قصر برای لودویک به عنوان یک سالن تئاتر ساکن در نظر گرفته شده بود. یک محل برای زندگی و کار ریچارد واگنر نیز ساخته شد که البته او در سال 1883 قبل از اینکه ساخت قلعه تکمیل گردد درگذشت. در نهایت نیز خود لودویک تنها 172 روز در این کاخ زندگی کرد.

منابع اقتصادی برای ساخت قلعه

با توسعه آرزوها و خواسته های پادشاه هزینه های آن نیز افزایش یافت. در تخمین هزینه ها بارها تتازه نظر شد و در ابتدا قرار بود پروژه تا سال 1872 به اتمام برسد که بارها به تعویق افتاد. هزینه ساخت و ساز در طول عمر پادشاه 6.2 میلیون مارک آلمان شد که تقریبا دو برابر 3.2 میلیونی بود که در ابتدا تخمین زده شده بود. حتی زمانی که در سال 1884 بدهی های لودویک به 14 میلیون مارک رسیده بود او اصرار داشت تا پروژه معماریش را به انتها برساند. پس از مرگ پادشاه نیز قلعه همچنان ناقص به جای مانده و بخش هایی از ساخت آن نیز حذف شد. پس از به جمهوریت رسیدن باواریا این نیوشوان اشتین به دست وزارت دارایی افتاد تا بتواند از گردشگری ان کسب درامد داشته باشد. با توجه به موقعیت قرار گیری آن، این قلعه از آسیب در هر دو جنگ دنیای در امان ماند و پس از جنگ دوم در لیست آثار هنری دنیا نهاده شد.

معماری داخلی قلعه

با تکمیل شدن کاخ، این قلعه بیش از 200 اتاق را شامل می گردد که از جمله مکان هایی برای مهمانان و خدمتکاران بوده و در مجموع فضای کلی طبقات حدود 6 هزار متر می باشد. این قلعه با چندین نوآوری در اواخر قرن نوزدهم تاسیس شد که از جمله آن ها می توان به سیستم زنگ برای خدمتکاران، خطوط تلفن، سیستم گرمایش مرکزی و بعلاوه آب گرم و توالت اتوماتیک اشاره نمود. یکی از اصلی ترین اتاق های قلعه نیوشوان اشتین سالن آوازان و سالن ترون است که بسیار مورد توجه خود لودویک قرار داشت. در سایر قسمت ها و اتاق ها دیواره های قلعه با نقاشی ها و معماری های بی نظیر تزیین شده است.

معروفیت قلعه نیوشوان اشتین

قلعه نیوشوان اشتین به عنوان نماد دنیای دوران رمانتیسم است. این کاخ در فیلم های متعددی از جمله لودویک دوم، لوچیو ویستونی، درام جنگی فرار بزرگ و چیتی چیتی بنگ بنگ مورد استفاده نهاده شده است. بعلاوه این قلعه الهام بخش کارتون زیبای خفته و سایر برنامه های کارتونی مشابه آن بوده است. در سال 1977 تصویر این قلعه بر روی تمبرهای آلمان غربی چاپ شد و بعلاوه در سال 2012 نیز در یک برنامه مشترک بین آلمان و انگلستان سکه های 2 یورویی با تصویر قلعه نیوشوان اشتین ضرب شد. در سال 2007 نیز به عنوان یکی از فینالیست های هفت عجایب تازه در دنیا شناخته شد. این قلعه در لیست میراث دنیای یونسکو قرار ندارد. بعلاوه یک شهاب سنگی که در 6 اوریل 2002 در مرز آلمان و اتریش با زمین برخورد کرد به نام نیوشوان اشتین نامگذاری شد.

در نهایت تمام کوشش های لودویک دوم برای رسیدن به آرزوی همیشگی اش به طور کامل تامین نشد و قلعه نیوشوان اشتین آن طور که مورد نظر لودویک بود تکمیل نشد و او روزهای بسیاری کمی را در آن زندگی کرد. بازدید از این قلعه بسیار شگفت انگیز می باشد و البته می بایست بدانید که به علت رعایت شرایط ایمنی و بعلاوه بازسازی نماها و مراقبت از دیواره های آن بازدید از این قلعه در زمان هایی ممکن است محدود شوند.

منبع: www.neuschwanstein.de