کاهش التهابات و بهبود متابولیسم بدن با حمام آب گرم - پی سی باران

در طول سال های اخیر، حمام گرم، سونا و دیگر درمان های گرم توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است.

دانشمندان اکنون معتقدند که این روش درمان، دارای بعضی از مزایای بالقوه است، از جمله بهبود عملکرد عروق و خواب.

از آنجایی که حمام گرم روشی ساده و مقرون به صرفه است و بعید است که باعث عوارض جانبی قابل توجهی شود، درک هر گونه مزایا که ممکن است یک حمام آب گرم داشته باشد می تواند یک پیروزی سریع برای علوم پزشکی باشد.

به تازگی، محققان دریافتند که هرگونه غوطه ور شدن در آب گرم می تواند بر اختلالات متابولیکی مانند دیابت تأثیر بگذارد.

تقریبا 20 سال پیش، یک مقاله به این نتیجه رسید که غوطه ور شدن در آب گرم، حساسیت به انسولین افراد مبتلا به دیابت نوع 2 را افزایش می دهد. با این حال، هنوز مشخص نیست که این روش درمان دقیقا چگونه عمل می کند.

در تازه ترین مطالعه، محققان کمی عمیق تر به مکانیسم این درمان پرداختند. طبق نظریه آنها، تاثیر حمام گرم بر متابولیسم گلوکز ممکن است حول واکنش های التهابی باشد.

التهاب و مقاومت به انسولین

شواهدی وجود دارد که التهابات معمولی و مزمن باعث افزایش مقاومت به انسولین می شود. به عبارت دیگر، التهاب موجب کاهش توانایی سلول در پاسخ به انسولین می شود که به طور بالقوه به وخیم تر شدن دیابت کمک می کند.

برعکس، تمرین و ورزش نشان داده است که می تواند التهابات را کاهش دهد و حساسیت به انسولین را بهبود بخشد - به این معنی که بدن کنترل بیشتری بر میزان سطح قند خود دارد.

اگر چه پزشکان اغلب توصیه می کنند که ورزش برای کاهش خطر ابتلا به اختلالات متابولیکی مفید است، اما همه نمی توانند ورزش کنند - شاید به خاطر شرایط سلامتی یا شرایط فیزیکی. بنابراین، راه های جایگزین برای بهبود حساسیت به انسولین برای این افراد ضروری است.

ورزش، موجب پاسخ کوتاه التهابی می شود، و پس از آن یک پاسخ ضد التهابی بیشتر تقویت می شود. محققان می خواستند ببینند آیا نوع دیگری از استرس فیزیکی - حمام داغ - می توانند اثر مشابهی بر سیستم ایمنی بدن داشته باشد.

درمان با آب گرم

در یک آزمایش، هر یک از شرکت کنندگان در یک حمام وان آب گرم به مدت 1 ساعت در دمای 102 درجه فارنهایت (39 درجه سانتیگراد) غوطه ور شدند. دانشمندان از شرکت کنندگان قبل و بعد از حمام و سپس 2 ساعت بعد، آزمایش خون گرفتند. همچنین، محققان هر 15 دقیقه یک بار فشار خون، دمای بدن و ضربان قلب شرکت کنندگان را مشخص کردند.

در طول 2 هفته، شرکت کنندگان 10 بار در وان آب گرم رفتند.

محققان دریافتند که غوطه ور شدن در یک آب گرم موجب انفجار اینترلوکین - یک نشانگر التهاب می شود. به طور مشابه، تولید نیتریک اکسید (NO) نیز افزایش یافته بود.

NO مهم است زیرا باعث می شود رگ های خونی آرام شوند و فشار خون پایین بیاید. همچنین NO جذب گلوکز به بافت ها را افزایش می دهد، و دانشمندان بر این باورند که دارای خواص ضد التهابی است.

همانگونه که انتظار می رفت، 2 هفته حمام آب گرم، قند خون سریع بدن و التهابات را کاهش داد. به همان شیوه ای که ورزش بر التهاب اثر می گذارد، محققان متوجه یک کاهش طولانی مدت در التهابات شدند.

حمام آب گرم می تواند جنبه های مشخصات التهابی را بهبود بخشد و باعث افزایش میزان متابولیسم گلوکز در مردان ناتوان و دارای اضافه وزن شود.

محققان همچنین نوشتند که این روش درمان ممکن است پیامدهای مثبتی برای بهبود سلامت متابولیک در افرادی که قادر به فعالیت فیزیکی نیستند، داشته باشد.

مهم است توجه داشته باشیم که بعضی افراد که در این مطالعه شرکت کردند، بعضی ناراحتی ها را گزارش کردند. این می تواند به دلیل طول مدت زمان لازم برای حمام یا دمای بالای آب باشد. تحقیقات آینده ممکن است بررسی کند که آیا دوره های کوتاه تر یا دمای پایین تر می تواند مزایای مشابهی داشته باشد یا خیر.

البته حمام آب گرم به تنهایی نمی تواند اختلالات متابولیکی را درمان کنند، اما یک درمان ساده و مقرون به صرفه است که می تواند در کنار سایر درمان ها اجرا شود.