11 تجربه ناخوشایند افراد درون گرا وقتی فرصتی برای تنهایی نداشته باشند - پی سی باران

در واقع افراد درون گرا هم از قرار گرفتن در کنار دیگران لذت می برند، اما اگر مدت زمان این معاشرت های اجتماعی از حدی فراتر رود، آن ها بیشتر از آنکه از این رویدادهای جمعی انرژی بگیرند و روحیه شان بهتر گردد، احساس خستگی و کسالت می نمایند. اما دلیل این مسأله چیست؟ به نظر شما اگر این افراد تنهایی و خلوت خود را نداشته باشند، چه اتفاقی می افتد؟

در ادامه این مقاله از خبرنگاران مگ، ما 11 اتفاق ناخوشایندی که بدون اختصاص دادن زمانی به تنهایی و خلوت برای افراد درون گرا رخ می دهد را آنالیز خواهیم کرد. برای آشنایی با این اتفاقات با ما همراه باشید.

چرا افراد درون گرا به زمانی برای تنهایی نیاز دارند؟

اگر شما درون گرا باشید، حتماً اهمیت اختصاص دادن زمانی برای تنهایی را می دانید. در واقع افراد درون گرا برای پردازش اطلاعات و شارژ مجدد روحی خودشان پس از معاشرت های اجتماعی به زمانی برای خلوت و تنهایی نیاز دارند.

این بدان معنا نیست که این افراد نمی توانند اجتماعی باشند، فقط به این معنی است که درونگراها بدون اختصاص دادن زمانی برای تنهایی دچار فرسودگی اجتماعی می شوند و این مسأله می تواند در قالب رفتارهای کاملاً ضداجتماعی (یا حداقل غیراجتماعی) نمود پیدا کند.

اگر هم که فردی برون گرا هستید، و دوست درون گرایتان از شما می خواهد که مدتی تنها باشد، این مسأله اصلاً به این معنا نیست که او از معاشرت با شما لذت نمی برد. تنهایی چیزی است که افراد درون گرا برای حفظ سلامت اجتماعی و عاطفی خود به آن نیاز دارند.

در واقع تنهایی برای این افراد یک عمل متعادل نماینده است و حفظ این تعادل برای آن ها بسیار مهم است. در ادامه به آنالیز دلایل این مسأله از منظر علمی می پردازیم.

وقتی که افراد درون گرا نتوانند تنهایی و خلوت را تجربه نمایند، چه اتفاقاتی رخ می دهد؟

حضور دائم در جمع و اجتماع می تواند روی سلامت روحی و جسمی افراد درون گرا تأثیر منفی بگذارد.

در حالی که افراد برون گرا در حین معاشرت با دیگران احساس انرژی و شادابی می نمایند، افراد درون گرا باید در خلوت و تنهایی خود از لحاظ روحی شارژ شوند.

موارد زیر هنگامی رخ می دهد که یک فرد درون گرا بیش از حد تحریک شده باشد یا از نظر اجتماعی دچار خستگی شده باشد.

1. انزواطلبی

هنگامی که به افراد درون گرا زمان لازم برای تجربه تنهایی داده نگردد، ممکن است احساس پریشانی به آن ها دست بدهد و در اولین فرصت ممکن و هر جا که مجالی برای این کار پیدا نمایند، تنهایی و انزوای خود را مجدداً بازیابی نمایند.

اگر آن ها تمام روز را در حال معاشرت با دیگران باشند، به احتمال زیاد عصرها دیگر به دوستان خود پیامی نمی دهند یا با آن ها تماس نمی گیرند.

بعلاوه اگر کارشان تمام وقت و انرژی اجتماعی آن ها را بگیرد، معمولاً برنامه های خود را با دوستانشان کنسل می نمایند و در مهمانی ها و دور همی ها حضور پیدا نمی نمایند. آن ها اصلاً دوست ندارند که در زمان مهمانی و شادی ناگهان دچار فروپاشی عاطفی بشوند.

این مسأله می تواند به روابط اجتماعی آن ها آسیب برساند و باعث نگرانی دیگران در خصوص آن ها گردد.

2. احساس بی علاقگی به فعالیت های مختلف

تجربه تنهایی افراد درون گرا تنها برای شارژ مجدد باتری اجتماعی آن ها نیست. این کار برای تنظیم احساسات آن ها هم لازم است. اگر افراد درون گرا برای مدت طولانی مجبور به معاشرت باشند، علاقه خود را نسبت به فعالیت های مختلف به ویژه آنهایی که شامل فعالیت های گروهی می گردد را از دست می دهند.

برای یک فرد درون گرا رفتن به خانه یکی از دوستانش و بازی کردن برای حدود یک ساعت ممکن است جالب باشد، اما هرچه این فعالیت اجتماعی بیشتر طول بکشد، لذتی که فرد درون گرا از آن فعالیت می برد کمتر می گردد.

3. خستگی عاطفی

قسمت مربوط به تنظیم احساسات را به خاطر دارید؟ اگر یک فرد درون گرا پیروز به این کار نگردد، سطح انرژی او رو به وخامت می گذارد که منجر به خستگی فکری و احساسی (و بعلاوه جسمی) می گردد.

این مسأله هم می تواند منجر به احساس کرختی، تحریک پذیری یا افسردگی گردد.

معاشرت زیاد با دیگران بدون زمان کافی برای تجربه تنهایی شبیه کار کردن زیاد بدون سرگرمی و استراحت است. در این حالت بروز فرسودگی عاطفی اجتناب ناپذیر است.

4. علائم فیزیکی تجربه نکردن تنهایی به وسیله افراد درون گرا

افراد درون گرا در صورتی که زمان کافی برای تنهایی و شارژ مجدد روحی خود را نداشته باشند، اغلب دچار پریشانی می شوند و بعضی علائم جسمی را هم تجربه می نماید. آن ها نسبت به سر و صدا، لمس شدن، نور، مزه ها و سایر محرک های حسی حساس تر می شوند.

ممکن است گوش های آن ها زنگ بخورد، پوست آن ها در برابر کوچک ترین لمس واکنش نشان دهد و صداهای بلند آن ها را بترساند یا تحریک پذیر کند. در این حالت همه چیز برای آن ها بیش از حد است و آن ها فقط به تنهایی نیاز دارند.

5. کینه به دل گرفتن از دوستان

افراد درون گرا درباره انتخاب افرادی که دوست وقت خود را با آن ها بگذرانند بسیار حساس هستند.

اگر یک فرد درون گرا شما را برای دوستی و تعامل انتخاب کند، به این معنی است که آن ها اغلب اوقات بیشتر از اینکه از تنهایی خود لذت ببرند از معاشرت با شما لذت می برند. این افراد برای دیدگاه شما ارزش قائل هستند و از حضورتان قدردان هستند.

با این حال این مسأله اشتباه است که فکر کنیم آن ها به خاطر دوستی با شما دیگر به اوقات تنهایی خود نیازی ندارند. اگر فضای لازم برای شارژ مجدد روحی را در اختیار آن ها قرار ندهید، آن ها نسبت به شما تحریک پذیر شده و ممکن است از دست شما ناراحت شوند، حتی اگر شخص مورد علاقه آن ها باشید.

6. کاهش سطح بهره وری

اگر افراد درون گرا نتوانند خلوت نمایند و خود را به لحاظ روحی دوباره شارژ نمایند، سطح کارایی و بهره وری آن ها هم افت پیدا می نماید که این مسأله منجر به تأخیر در انجام وظایف، افت کیفیت کاری و حتی مخفی کردن خود از دست رئیس یا همکارانشان می گردد. یک فرد درون گرا که بیش از حد تحریک شده باشد نمی تواند با تمام ظرفیت خود کار کند.

در نتیجه این افت بهره وری، همه ابعاد زندگی آن ها تحت تأثیر قرار می گیرد، از روابط عاطفی گرفته تا شرایط روحیه و عملکرد شغلی و تنها راه بهتر شدن حال آن ها این است که برای مدتی از دیگران دور شوند و استراحت کنید.

7. افزایش اضطراب

بسیاری از افراد درون گرا اغلب اوقات اضطراب اجتماعی را تجربه می نمایند، و این مسأله وقتی که توان اجتماعی آن ها بازیابی نشده باشد، تشدید می گردد. مثلاً در این حالت صحبت کردن با یک گارسون برای سفارش غذا ممکن است برای آن ها به یک کار غیرممکن تبدیل گردد.

یا مثلاً فقط تصور برقراری یک تماس تلفنی ممکن است باعث گردد که آن ها با حالت بی قراری ساعت ها در اتاقشان قدم بزنند.

وقتی یک فرد درون گرا که بیش از حد تحت فشار قرار می گیرد در برابر افکار منفی خودش و پیامهای منفی که از سوی دیگران ممکن است دریافت کند، آسیب پذیرتر می گردد. در این حالت تفکر انتقادی هم برای آن ها بسیار سخت و طاقت فرسا می گردد.

8. الگوی خواب آشفته

باورش شاید سخت باشد اما عدم تجربه کردن تنهایی می تواند الگوی خواب افراد درون گرا را هم به هم بزند. در این حالت خواب آن ها ممکن است با کیفیت کم و همراه با وقفه های مکرر در طول شب باشد. بعلاوه ممکن است این افراد ساعت ها طول بکشد تا به خواب بروند. کم خوابی به نوبه خود اضطراب، شرایط خلق وخو و بهره وری فرد را با مسائل جدی روبرو می نماید.

داشتن فرصتی برای تجربه کردن تنهایی و خلوت، به افراد درون گرا برترین فرصت را می دهد تا فکر خود را آرام نموده و با خیال راحت بخوابند.

9. کاهش انگیزه

انسان ماشین نیست. ما قرار نیست مدام و بدون وقفه کار کنیم. یک فرد برون گرا ترجیح می دهد اوقات فراغت خود را با دوستان یا همکارانش بگذراند، اما یک فرد درون گرا برای بازیابی انگیزه و انرژی خود به خلوت و تنهایی نیاز دارد.

با خستگی فکری، از اشتیاق فرد برای ادامه دادن جهت به شدت کاسته می گردد. یک فرد درون گرا که بیش از حد تحریک شده و انگیزه زیادی هم ندارد ممکن است انگیزه و برنامه های خود را در خصوص آینده زیر سوال ببرد.

10. مشکل در تمرکز و توجه

یک فرد درون گرا که توان اجتماعی اش در خلوت و تنهایی بازیابی نشده، ممکن است در هنگام تمرکز بر روی وظایفش دچار مشکل گردد. بازه زمانی تمرکز آن ها هم ممکن است کوتاه تر گردد و مدام سعی نمایند خود را از دیگران جدا نمایند.

یک فرد درون گرا که به لحاظ اجتماعی فرسوده شده در برابر عوامل حواس پرتی بیشتر آسیب پذیر شده و تمایل کمتری برای مبارزه با این عوامل مزاحم دارد.

برای تمرکز به انرژی فکری زیادی نیاز است و تجربه نکردن تنهایی و خلوت مساوی نداشتن انرژی برای تمرکز و توجه است.

11. فرسودگی اجتماعی

فرسودگی شغلی زمانی اتفاق می افتد که فرد بیش از حد کار کند. با فرسودگی شغلی، ممکن است بهره وری فرد به طور کامل افت پیدا کند و بعلاوه سطح استرس، اضطراب و افسردگی در او افزایش پیدا کند.

همین مفهوم برای یک فرد درون گرا که برای مدت زیادی در اجتماع بوده و بیش از حد تحریک شده هم صادق است. بدون تجربه کردن خلوت و تنهایی، این افراد دچار فرسودگی اجتماعی می شوند که روی ابعاد مختلف زندگی آن ها تأثیر منفی می گذارد.

به طور خلاصه، افراد درون گرا صرفاً به تنهایی و خلوت علاقه ندارند. آن ها واقعاً به آن نیاز دارند.

افراد درون گرا در اوقات فراغتشان چه کارهایی می نمایند؟

در اوقات تنهایی خود چه کار می توانید بکنید؟ مطمئناً افراد درون گرا در وقت خلوت و تنهایی خود، بیکار نمی نشینند.

در واقع، گاهی اوقات، آن ها هم این کار را می نمایند زیرا به آن نیاز دارند. اما وقتی که آن ها تصمیم می گیرند در زمان فراغت خود فعالیتی را انجام دهند، ممکن است خود را به یکی از روش های زیر سرگرم نمایند:

• مطالعه کردن: انتخاب یک کتاب خوب برای مطالعه یک روش عالی برای تقویت انرژی و رسیدن به آرامش درونی است.
• تماشای تلویزیون: تماشای یک فیلم خوب روش دیگری برای فرار از واقعیت و آرام کردن فکر است.
• آشپزی: بسیاری از افراد موقع آشپزی حس خوبی را تجربه می نمایند و مطمئناً خوردن یک غذای خوب بعد از آن به آرامش و بازیابی انرژی شما یاری زیادی می نماید.
• پیاده روی: خلوت و تنهایی همواره در ارتباط با دنیای درون نیست. مثلاً ارتباط با طبیعت می تواند خواص درمانی و شفابخش زیادی برای شما به همراه داشته باشد.
• انجام فعالیت های هنری: استفاده از خلاقیت یک راه فوق العاده برای بهبود روحیه و بازیابی انرژی است.
• نوشتن: چه شعر باشد، چه یک داستان، چه متون غیرداستانی، نوشتن روشی عالی برای راهنمایی افکار و احساسات شما است.

آیا به میزان کافی در تنهایی و خلوت خود وقت می گذرانید؟

اگر یک فرد درون گرا هستید، به خاطر علاقه تان به گذراندن وقت در تنهایی احساس بدی نداشته باشید. شما فردی خودخواه نیستید، حداقل نه به معنای بد آن. به اسم یک فرد درون گرا بدون بازیابی انرژی روحی خود در خلوت، شما نمی توانید با تمام توان و ظرفیت خود کار کنید.

داشتن معاشرت با دیگران نباید به قیمت از دست رفتن سلامت روحی و روانی شما تمام گردد.

بعلاوه اگر فردی درون گرا را می شناسید، او را تشویق کنید تا هر میزان زمانی که به خلوت و تنهایی نیاز دارد را به این کار اختصاص دهد. قطعاً این کار آن ها بدان معنا نیست که آن ها از معاشرت با شما لذت نمی برند.

قطعاً یک فرد درون گرا که انرژی خود را بازیابی نموده، از معاشرت با شما لذت بیشتری خواهد برد.

این مطلب فقط جنبه آموزش و اطلاع رسانی دارد. پیش از استفاده از توصیه های این مطلب حتما با پزشک متخصص مشورت کنید. برای اطلاعات بیشتر بیانیه برطرف مسؤولیت خبرنگاران مگ را بخوانید.

منبع: Live Bold and Bloom