بیماری هایی که مصرف مواد قندی هدیه می دهد - پی سی باران

به گزارش ایسنا، در این مطالعه زمانی که موش ها دوز روزانه بسیار کمی از ساکارز دریافت کردند، خطر افزایش وزن ناشی از قند زیاد و سایر مسائل سلامتی آنها کاهش یافت. این نتایج از اعلامیه سازمان بهداشت جهانی که خواهان کاهش مصرف قند است، حمایت می نماید.

یکی از محققان اصلی، پروفسور سلنا بارتلت، متخصص مغز و اعصاب دانشگاه فناوری کوئینزلند می گوید: بسیاری از بچه ها، نوجوانان و بزرگسالان در بیش از 60 کشور ازجمله استرالیا رژیم غذایی با بیش از چهار برابر قند (100 گرم) توصیه شده سازمان بهداشت جهانی (25 گرم به ازای هر نفر در روز) دریافت می نمایند.

پروفسور بارتلت اظهار کرد: در آنالیز اثرات طولانی مدت قند بر روی نوجوانان و بزرگسالان باید کارهای بیشتری انجام گردد، اما نتایج ما با مدل موش بسیار امیدوارنماینده است.

وی ادامه داد: شواهد اخیر نشان می دهد، چاقی و رفتارهای تکانشی ناشی از عادات غذایی غلط منجر به مصرف بیش از حد مواد غذایی و نوشیدنی های فرآوری شده می گردد، اما اثرات طولانی مدت آن بر فرآیندهای شناختی و بیش فعالی ناشی از مصرف بیش از حد قند از دوران نوجوانی معین نیست.

وی بیان نمود: نتایج مطالعه ما نشان داد که مصرف قند در طولانی مدت (یک دوره 12 هفته ای در موش هایی که آزمایش را در سن پنج هفتگی آغاز کردند) در سطحی که به طور قابل توجهی افزایش وزن را زیاد می نماید، باعث تحریک غیرطبیعی و بیش از حد سیستم عصبی می گردد. این امر هم حافظه رویدادی و هم حافظه فضایی را تغییر می دهد. این نتایج مشابه نتایج گزارش شده در خصوص اختلالات نقص توجه و بیش فعالی است.

بارتلت گفت: ضروری است آزمایش های انسانی انجام گردد، اما این مطالعه نشان می دهد، تاثیر مصرف طولانی مدت قند، از سنین جوانی آغاز می گردد و بیشتر در رژیم غذایی غربی اتفاق می افتد و خطر ابتلا به بیش فعالی مداوم و نقص عصبی در بزرگسالی را افزایش می دهد.

پروفسور بارتلت اظهار کرد: در حالی که مفهوم اعتیاد به قند و طبقه بندی قند به اسم ماده ای اعتیادآور هنوز مورد بحث و آنالیز است، شواهد فزاینده ای از همپوشانی در مدار مغز و مسیرهای علامت دهی مولکولی در مصرف قند و اعتیاد وجود دارد.

وی اضافه کرد: مردم نه تنها برای تنظیم تعادل انرژی، بلکه برای لذت و مایه تسلی، شکر و غذا مصرف می نمایند. این میل لذت طلبانه به غذای خوش طعم پاداش برانگیز است و پرخوری می تواند بر توانایی تنظیم ما تاثیر بگذارد و حتی آن را نادیده بگیرد.

به طور فزاینده ای مطرح می گردد که مصرف بی حد مواد غذایی و نوشیدنی های حاوی قند بالا در رژیم غذایی غربی ممکن است با افزایش همه گیری چاقی ارتباط داشته باشد. بعلاوه ارتباط قوی بین اختلالات کمبود توجه یا بیش فعالی و اضافه وزن یا چاقی هم آشکار شده است.

آنچه که معین نیست، این است که آیا مصرف زیاد و طولانی مدت ساکارز که از کودکی آغاز گردد، همان تاثیر منفی را دارد که سایر داروهای اعتیادآور بر روی سیستم عصبی، احساسات یا شناخت ما در دوران بزرگسالی ایجاد می نمایند یا خیر.

این مطالعه روی موش ها تا حد زیادی به حل این مسئله یاری می نماید. نتایج ما برای اولین بار نشان می دهد که مصرف طولانی مدت ساکارز منجر به افزایش وزن قابل توجهی می گردد و بیش فعالی و اختلالات یادگیری ماندگار ایجاد می نماید.

محقق همکار، دکتر آرنولد بلمر اظهار کرد: اگرچه از اواسط دهه 1990 مصرف کلی قند کاهش یافته اما اندازه چاقی افزایش یافته است.

دکتر بلمر گفت: این افزایش در اندازه چاقی می تواند ناشی از تاثیر تاخیری قند اضافی باشد و حاکی از آن است که چاقی بزرگسالان ممکن است به علت مصرف زیاد قند در طول عمر باشد.

وی اضافه کرد: جالب توجه است، تحقیقات ما روی موش ها نشان داد که کاهش مصرف ساکارز تا چهار برابر از افزایش وزن ناشی از قند زیاد جلوگیری می نماید و در حمایت از توصیه سازمان بهداشت جهانی برای محدود کردن مصرف قند تا این میزان موثر خواهد بود. بعلاوه می تواند عواقب منفی دیگر از جمله بیش فعالی و اختلال شناختی را محدود کند.