تأثیر انسولین بر سلامتی
به گزارش پی سی باران، آیا به تازگی دچار اضافه وزن، خصوصاً در نواحی شکم و ران ها شده اید؟ آیا نسبت به قبل بیشتر احساس خستگی و کوفتگی می کنید و میل بیشتری به خوردن شیرینی جات دارید؟ علت همه این تغییرات ممکن است مربوط به عملکرد انسولین باشد. انسولین نه تنها در خصوص دیابت یک عامل کلیدی است، بلکه در بیماری های قلبی- عروقی و سندرم تخمدان پلی کیستیک هم نقشی مشخص کننده دارد.
تأثیر انسولین بر سلامتی
آیا به تازگی دچار اضافه وزن، خصوصاً در نواحی شکم و ران ها شده اید؟ آیا نسبت به قبل بیشتر احساس خستگی و کوفتگی می کنید و میل بیشتری به خوردن شیرینی جات دارید؟ دلیل همه این تغییرات ممکن است مربوط به عملکرد انسولین باشد. انسولین نه تنها در خصوص دیابت یک عامل کلیدی است، بلکه در بیماری های قلبی- عروقی و سندرم تخمدان پلی کیستیک هم نقشی معین نماینده دارد.
انسولین چیست؟
انسولین یکی از هزاران هورمونی است که عملکرد بدن را کنترل می نماید و مثل بیشتر هورمون ها یک پروتئین است که برای جذب هر نوع کربوهیدرات و شکری که در غذاها وجود دارد، مورد احتیاج می باشد. بعد از خوردن غذا، کربوهیدرات های موجود در آن به گلوکز تبدیل می شوند. گلوکز، منبع اصلی انرژی بدن است. بدون انسولین، احساس گرسنگی شدید می کنید، زیرا هر کدام از سلول های بدن برای تبدیل کربوهیدرات ها به انرژی، احتیاجمند انسولین هستند. بیشتر سلول های گیرنده انسولین دارند. انسولین به سلول می چسبد و سایر گیرنده ها شروع به فعالیت می نمایند تا گلوکز وارد سلول شود. متخصصان تغذیه انسولین را کلید قفل در سلول ها می نامند که به وسیله کربوهیدرات ها سوخت مورد احتیاج بدن را به سلول ها می رساند. گاهی اوقات لوزالمعده، انسولین فراوری نمی نماید. در چنین شرایطی تمام بدن به شدت احتیاج به انسولین پیدا می نماید. بعضی مواقع هم عمل جذب گلوکز به وسیله سلول ها به درستی انجام نمی شود. در چنین مواقعی بدن با کمبود انسولین روبرو نیست، بلکه اندازه انسولین از حد طبیعی بیشتر می شود و چون سلول های ماهیچه ها، جگر و بافت های چرب قادر به برقراری ارتباط درست با آن نیستند، انسولین بیشتری در بدن باقی می ماند و گلوکز وارد سلول ها نمی شود تا به انرژی تبدیل شود؛ بنابراین اندازه انسولین و گلوکز بدن افزایش می یابد. دلیل مقاومت انسولین سه عامل مهم: ژن، چاقی و کم تحرکی است.تأثیر مقاومت انسولین بر سلامت بدن
مقاومت انسولین سه عارضه مهم در بدن ایجاد می نماید: دیابت نوع 2، سندرم متابولیک و سندرم تخمدان پلی کیستیک. علائم مقاومت انسولین غالباً به راحتی معین نمی شود؛ بنابراین فرد نمی داند که سلامتی اش در خطر است و بعد از گذشت چند سال از این اتفاق مهم مطلع می شود. سندرم متابولیک، فشار خون بالا و بالا بودن اندازه گلوکز خون، خطری جدی برای سیستم قلبی- عروقی است. مقاومت انسولین دلیل اصلی سندرم متابولیک می باشد. سندرم تخمدان پلی کیستیک هم یک بیماری شایع بین زنان و دلیل حدود 6-10 درصد از ناباروری هاست. از عوامل اصلی این بیماری ژن و محیط می باشد و معمولاً هم هیچگونه درمانی برای آن وجود ندارد. افزایش ترشح آندروژن و هورمون های مردانه و عدم تعادل آن نسبت به اندازه انسولین بدن، سبب این عارضه می شود. اگر اندازه انسولین زیاد باشد، تخمدان ها بیش از حد تستوسترون ترشح می نمایند و همین مسأله موجب تشکیل کیست در تخمدان ها می شود. بیش از نیمی از زنانی که به سندرم تخمدان پلی کیستیک دچار هستند، حتماً دیابت دارند. علائم و نشانه های این بیماری، شامل قاعدگی های نامظم یا توقف قاعدگی، رشد موها روی صورت و سینه است.چگونه می توان متوجه مقاومت انسولین شد؟
بر اساس مطالعاتی که در سال 2006 به عمل آمد، متخصصان به تاثیرات این بیماری روی سلامت انسان پی بردند. این تحقیقات نشان داد زنان بسیاری در معرض خطر حملات و ناراحتی های قلبی و دیابت هستند و باید از علائم و نشانه های این بیماری مطلع باشند. مقاومت انسولین هم در زنان و هم در مردان اتفاق می افتد؛ اما 75 درصد زنان از نشانه های آن، همانند میل زیاد به خوردن کربوهیدرات ها، اضافه وزن زیاد، خصوصاً در نواحی ران ها،شکم و باسن و کاهش سطح انرژی بدن غافل هستند. این بیماری در افرادی که سابقه خانوادگی ناراحتی قلبی و دیابت دارند، در سنین بالای چهل سالگی بسیار شایع تر است.اندازه انسولین بدن خود را مرتب کنترل کنید
دانشمندان در این زمینه تحقیقات بسیاری نموده اند و معتقدند برای جلوگیری از ایجاد هر گونه مسئله ای در این زمینه بهتر است شیوه های کاهش استرس را بیاموزیم تا بدین طریق از اندازه خستگی و کوفتگی بدن در اثر استرس زیاد کاسته شود؛ بعلاوه سطح انرژی بدن را بالا نگاه داریم و با فعالیت فیزیکی خوب و مناسب، اندازه انسولین را تنظیم و از افزایش وزن جلوگیری کنیم و سعی کنیم همیشه منظم و خوب بخوانیم. روزانه حداقل 10 دقیقه پیاده روی موجب افزایش فعالیت بدن می شود. اگر قبل از خوردن شام یک لیوان پر آب بنوشید، اشتهای کمتری برای غذا خواهید داشت و با همین تغییرات کوچک با گذشت زمان شاید تحولی عظیم خواهید بود. به یاد داشته باشید همیشه قدم های کوچک ولی پیوسته، نتایج عظیمی در پی دارند.چه چیزی باید بخوریم؟
حال این سوال مطرح می شود که چه چیزهایی را می توان در لیست غذاهای سالم قرار داد؟ اگر در لیست شما میوه ها، سبزیجات، غلات (همه غلات) و پروتئین های حیوانی باشد، مطمئناً برترین انتخاب ها را داشته اید. زنانی که به طور منظم، طبق یک رژیم غذایی سالم غذا می خورند، احتمال کمتری وجود دارد که به مقاومت انسولین و سندرم متابولیک دچار شوند. آنها کمتر چاق می شوند و تحرک بیشتری دارند، بیشتر مردم غذاهای نامناسب می خورند. غذاهای فرآوری شده و انواع فست فودها، به شدت موجب افزایش وزن می شوند و در عملکرد انسولین اختلال ایجاد می نمایند. مصرف غذاهایی که به طور طبیعی فیبر بالایی دارند (مثل غلات، میوه ها و سبزیجات)، به بدن یاری می نمایند تا از انسولین استفاده کند و از نظر قلبی- عروقی سلامت بیشتری داشته باشد. هر چه اطلاعات ما راجع کربوهیدرات های غذاها بیشتر باشد، رژیم غذایی سالم تری خواهیم داشت و در حد امکان از مصرف غذاهای فرآوری شده خودداری می کنیم. هر یک از غلات به تنهایی 40-50 درصد از کالری مورد احتیاج بدن را تامین می نمایند. برترین راه برای تنظیم سطح انسولین بدن، خوردن غذا در حجم بسیار کم، ولی با وعده های غذایی بیشتر است. مثلاً غذایی را که برای ناهارخود در نظر گرفته اید، به دو یا سه قسمت تقسیم نموده و در فواصل زمانی سه ساعت میل کنید.از همین حالا شروع کنید
همه ما می دانیم که فعالیت منظم، خصوصاً ورزش ایروبیک، موجب گردش بهتر خون در قلب و رگ ها می شود، توانایی ماهیچه ها را برای مصرف انسولین افزایش و مقاومت انسولین را کاهش می دهد. همه افراد باید روزانه تقریباً 30 دقیقه ورزش نمایند. بعضی از روزهای هفته هم باید ورزش نسبتاً سخت انجام دهند.ورزش سخت به ورزشی اطلاق می شود که در آن ضربان قلب تندتر می زد و بدن کم کم شروع به تعریق می نماید؛ مثل یک پیاده روی سریع و تند یا یک دوی نسبتاً آرام. برترین راه چاره برای آنهایی که مخالفت انسولین دارند، استمرار است. بعضی از فعالیت های فیزیکی روزانه موجب کاهش مقاومت انسولین می شوند. ورزش های قدرتی هم برای این منظور مفید هستند.نقش مکمل های غذایی
بعضی پزشکان برای جلوگیری از مقاومت انسولین چهار نوع مکمل غذایی پیشنهاد می نمایند:1- مکمل هایی که از عوامل و نتایج خطرناک مثل دیابت جلوگیری می نمایند.
2- مکمل هایی که به سلامت انسولین مربوط می باشند.
3- مکمل هایی که باعث کنترل سطح گلوکز خون می شوند.
4- مکمل هایی که اندازه جذب کربوهیدرات ها را برای اندامی متناسب کنترل می نمایند.
بنابراین همه غلات، جگر، پنیر و گوشت و تمام غذاهایی که حاوی فلز کروم هستند، برای این منظور مناسبند. البته تمام مکمل های کرم از نظر جذب با هم برابر نیستند. کروم پیکولینیت به برترین شکل جذب می شود؛ کلرید کروم معمولاً در مولتی ویتامین ها و مکمل های معدنی وجود دارد و ممکن است به خوبی هم جذب نشود. سایر شکل های کروم، از قبیل کروم نیکوتین یا کروم نیاسین، اندازه جذب بسیار پایینی دارند. مصرف روزانه 120 تا 200 میکرو گرم کروم پیکولینیت می تواند عملکرد انسولین بدن را بهبود بخشد و سطح انرژی بدن افزایش یابد. مصرف روزانه 500 تا 1000میکرو گرم کروم پیکولینیت، 400 واحد بین المللی ویتامین D و 3-5 گرم روغن ماهی موجب کاهش سطح انسولین و جلوگیری از مقاومت آن می شود. در صورت رعایت تمام موارد فوق، 2-4 ماه طول می کشد تا نتایج دلخواه به دست آید. غذای سالم و سالم غذا خوردن را همراه با فعالیت و تحرک فیزیکی همانند بچه ها نوپا شروع کنید و بدانید که هرگز برای شروع دیر نیست.
منبع: دنیای سلامت(شماره 61)
ae
منبع: راسخون