نکاتی برای درمان نوروپاتی دیابتی
به گزارش پی سی باران، بیماری دیابت می تواند موجب بروز عوارض طولانی مدت در بیشتر بافت های بدن گردد بویژه اگر سطح قند خون به درستی کنترل نگردد و اندازه آن برای مدت زمان طولانی تا چندین سال، بالا بماند.

به گزارش خبرنگاران، یکی از عوارض بالا بودن سطح قند خون، نوروپاتی دیابتی است که بر اثر آن عصب های ارسال نماینده سیگنال از دست ها و پاها آسیب می بینند.
نوروپاتی دیابتی می تواند باعث بی حسی یا سوزن سوزن شدن دستها، پاها و انگشتها گردد. علامت دیگر آن احساس درد و سوزش است. احساس درد ممکن است در ابتدا خفیف باشد اما با گذشت زمان می تواند بدتر شده و به سمت پاها یا بازوها توسعه پیدا کند. راه رفتن می تواند دردناک باشد و حتی لمس نرم ترین سطوح هم غیر قابل تحمل است.
حدود 50 درصد از بیماران مبتلا به دیابت ممکن است درد عصبی را تجربه نمایند. آسیب عصبی می تواند بر کیفیت خواب و زندگی بیمار تاثیر گذاشته و بعلاوه می تواند باعث افسردگی گردد.
روشهای درمان نوروپاتی دیابتی
عصبهای آسیب دیده جایگزین نمی شوند. با این حال، روش هایی وجود دارد که می توان با یاری آنها از آسیب بیشتر جلوگیری نموده و درد را تسکین داد.
ابتدا ضروری است قند خون بیمار کنترل گردد تا آسیب وارد شده به اعصاب پیشرفت نکند. ضرورت دارد بیمار در خصوص معین سطح قند خون و نحوه کنترل آن آموزش کافی ببیند.
رژیم های غذایی، ورزش و دارو برای کاهش قند خون در یک محدوده سالم به کار گرفته گردد. بعلاوه سایر فاکتورهای خطرزا که می تواند علائم دیابت را تشدید کند، مانند وزن بالا و استعمال سیگار کنترل گردد و در صورت لزوم در خصوص روش های موثر برای کاهش وزن یا ترک سیگار با پزشک مشورت گردد.
مصرف داروهای مسکن
ممکن است پزشک مصرف بعضی مسکن ها مانند استامینوفن، آسپرین یا ایبوپروفن که بدون نسخه در دسترس است را توصیه کند اما می تواند عوارض جانبی داشته باشد. برای کنترل علائم می توان برای مدت کوتاهی از دُز کم دارو مصرف کرد.
داروهای افسردگی
داروهای افسردگی همانگونه که از اسم آن معین است معمولا برای درمان اختلال افسردگی توصیه می شوند با این حال می توان از این داروها برای درمان درد عصب دیابتی استفاده کرد زیرا این داروها در عملکرد مواد شیمیایی در مغز که باعث احساس درد می شوند، مداخله می نمایند. در عین حال مصرف بعضی از این داروها می تواند با عوارض جانبی همانند خشکی دهان، احساس خستگی و تعریق همراه باشد.
داروهای ضد تشنج
داروهایی که برای جلوگیری از حملات صرعی استفاده می شوند هم می توانند به تسکین دردهای عصبی یاری نمایند. این داروها شامل پرگابالین، گاباپنتین و کاربامازپین است. عوارض جانبی آنها هم شامل خواب آلودگی، ورم و سرگیجه است.
فیزیوتراپی
بعضی از درمان های فیزیوتراپی، مانند شنا می تواند به درمان نوروپاتی دیابتی یاری کند. تمرینات کم برخورد (Low-impact) موثرتر هستند زیرا تمرینات با شدت زیاد می تواند باعث بی حسی عصبی شوند.
به گزارش خبرنگاران به نقل از هلث لاین، در عین حال به منظور برخورداری بیشتر از تاثیرات مثبت فیزیوتراپی و هم به منظور جلوگیری از آسیب دیدگی بیشتر اعصاب، ضرورت دارد به یک فیزیوتراپ متخصص مراجعه گردد که با نوروپاتی و دیابت هم آشنایی داشته باشد.
منبع: خبرگزاری ایسنا